ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ 1.3

• Κυριακή, 30 Δεκεμβρίου 2012 10:27
•  

Αρχιμανδρίτης Ευάγγελος Υφαντίδης

Μητροπολιτικός Ναός Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων Βενετίας

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ 30-12-2012

Κατά Ματθαίο (Κεφ.2 Στιχ. 13-23)

Kυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν

Την πρώτη Κυριακή μετά τη Γέννηση του Κυρίου διαβάζεται στις Εκκλησίες μας ένα Ευαγγελικό ανάγνωσμα, το οποίο αναφέρεται σε δυσάρεστα γεγονότα, που σχετίζονται με τον γεννηθέντα Κύριό μας, τους οικείους και τους συνομήλικους συμπατριώτες Του. Γίνεται λόγος για τη φυγή και την εγκατάστασή Του, ως πρόσφυγας, στην Αίγυπτο, μαζί με τη Παναγία μητέρα Του και τον Άγιο Ιωσήφ τον μνήστορα, για τη σφαγή των νηπίων από το βασιλιά Ηρώδη, αλλά και για την μετεγκατάσταση της Αγίας Οικογένειας στη Ναζαρέτ, αντί της Ιουδαίας, όπου ήταν η πατρίδα της. Γιατί όμως η Εκκλησία μας όρισε να διαβάζεται το συγκεκριμένο, δυσάρεστο εκ πρώτης άποψης, Ευαγγέλιο, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο κατά την οποία το εορταστικό κλίμα συνεχίζεται να κυριαρχεί γύρω μας; Γιατί αναφέρεται τούτες τις ημέρες στο κακό και την αδικία, τα οποία έζησε ήδη από τις πρώτες ημέρες της ενανθρωπήσεώς Του ο Κύριός μας με την οικογένειά Του;

Ας σταθούμε σήμερα, λοιπόν, στο κακό και την αδικία, τα σημάδια των οποίων τόσο έντονα περιγράφονται. Ο Θεός είναι αγαθός και η πηγή κάθε αγαθού. Το αγαθό, το οποίο προέρχεται από το Θεό, δεν έχει τέλος, αλλά ούτε και περιορισμό. Επίσης, το αγαθό δεν ασκεί εξαναγκασμό στον άνθρωπο, ούτε δεσμεύει την προσωπική ή κοινωνική του ζωή. Για να κατανοήσει κανείς το αγαθό, πρέπει να αντιπαραθέσει σε αυτό τη στέρησή του, δηλαδή το κακό. Το κακό εμφανίζεται ως εγκατάλειψη του αγαθού και βρίσκει την ύπαρξή του στους ανθρώπους που εγκαταλείπουν το αγαθό, που απομακρύνονται δηλαδή από τον ίδιο το Θεό, εμφανίζεται δε στην κοινωνία με πολλές μορφές, συχνά δε με τις μορφές του μίσους και της αδικίας. Στα βάθη του ανθρώπου γίνεται μια καθημερινή πάλη ανάμεσα στο αγαθό και το κακό. Μολονότι ο άνθρωπος επιθυμεί το αγαθό και μπορεί ως ένα βαθμό να το γνωρίσει, αδυνατεί να το ζήσει όσο παραμένει μακριά από το Θεό. Η μόνη δυνατότητα για πραγματική βίωση του αγαθού προσφέρεται στον άνθρωπο με τη συνάντησή του με τον ίδιο το Θεό. Όποιος ζει μακριά από το Θεό και δεν έχει επαφή και επικοινωνία με Αυτόν, δεν μπορεί να είναι αγαθός, διότι βρίσκεται μακριά από την πηγή του αγαθού.

Η αδικία πάλι, ως καρπός της ανθρώπινης κακίας και αποτέλεσμα της έλλειψης του αγαθού, είναι ένα συναίσθημα βαρύ, το οποίο συνήθως γεμίζει με στεναχώρια, αν όχι και με θυμό, τον άνθρωπο – θύμα της. Ο αδικημένος Χριστιανός, όμως, σύμφωνα και με το παράδειγμα του ίδιου του Κυρίου μας και των Αγίων Του, καλείται να υπομένει με καρτερία την αδικία, αναθέτοντας στο Θεό τη δικαίωσή του. Αυτός όχι απλώς θα ενδιαφερθεί για το αδικημένο Του παιδί, αλλά και θα δώσει την καλύτερη λύση στο πρόβλημά του (Α΄ Κορινθίους Επιστολή, 10,13). Σύμφωνα με την Ορθόδοξη πίστη μας, όποιος σηκώνει το σταυρό της αδικίας, δέχεται τη Χάρη του Θεού για τη μεγάλη εμπιστοσύνη (πίστη) που έχει σε Αυτόν, προοδεύει πνευματικά και φθάνει στην ηθική τελείωση, δηλαδή στο να πλησιάσει τον ίδιο το Θεό. «Ούτος πρός τήν τελείωσιν κατήντησε καί υπό των αγίων Αγγέλων θαυμάζεται» γράφει ο Όσιος Ισαάκ ο Σύρος, στο έργο του «Ασκητικά», Λόγος Ε΄.

Με βάση τα όσα προαναφέρθηκαν, κατανοούμε πως ορθά η Εκκλησία μας όρισε, μέσα στο εορταστικό κλίμα των ημερών, να διαβάζεται το σημερινό Ευαγγέλιο, αφού στην ουσία δίδει μια μεγάλη ελπίδα αισιοδοξίας! Μας προσκαλεί να μιμηθούμε τον Κύριο, τη Θεοτόκο και τον Ιωσήφ, αλλά και τους συμπατριώτες τους που έχασαν τα νήπια παιδιά τους, στην αντιμετώπιση της αδικίας που έζησαν με τον ερχομό του Θεανθρώπου, παραθέτοντας στο Θεό «ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους καὶ πᾶσαν τὴν ζωὴν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα», όπως ζητάμε και κατά την τέλεση της Θείας Λειτουργίας και των άλλων Ακολουθιών. Επίσης μας προσκαλεί να πλησιάσουμε ακόμη περισσότερο το Θεό, «τόν ἀγαθό καί φιλάνθρωπο», ώστε να βιώνουμε καθημερινά το αγαθό στη ζωή μας και να απομακρύνουμε το κακό από κοντά μας, το οποίο είναι η αιτία για τα πολλά δεινά τα οποία διέρχεται η παγκόσμια κοινωνία την περίοδο αυτή. Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή είναι αισιόδοξη και ελπιδοφόρα, διότι μας υπενθυμίζει και μας διαβεβαιώνει πως ο Θεός μας, ο οποίος έγινε άνθρωπος για τη δική μας σωτηρία και είναι η πηγή του πραγματικά αγαθού, αποτελεί τη δύναμη και το καταφύγιό στις καθημερινές μικρές ή μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε ως άνθρωποι και ως κοινωνία.