Χριστός- Η Χώρα των Ζώντων

Χριστός- Η Χώρα των Ζώντων

Μια νέα εκδοση συλλογής δοκιμίων του μεγάλου Σέρβου θεολόγου και πρώην επισκόπου Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης, Καθηγητού π.Αθανασίου Γιέβτιτς ερχεται σαν μια εκπληξη, σαν μια απρόσμενη ανθοφορία μέσα στο καταχείμωνο.

Ο πατήρ Αθανάσιος σ ’αυτό το έργο καταπιάνεται με δυνατά θεολογικά ζητήματα, όπως το Μυστήριο του Βαπτίσματος, τα εσχατα στην καθημερινή μας ζωή, τον άνθρωπο και το χωροχρόνο, την αγάπη ως θεμέλιο της γνώσης στην ησυχαστική γνωσιολογία, τον κίνδυνο αιρέσεων στη σύγχρονη τριαδολογία και άλλα ενδιαφέροντα θέματα.

Η εκδοτική εταιρεία “Ίνδικτος” ανέλαβε την προσεγμένη έκδοση του βιβλίου με ένα υπέροχο εξώφυλλο, λεπτομέρεια από τη Δέηση της Μονής της Χώρας της Κωνσταντινούπολης, ολοκληρώνοντας έτσι την όλη δουλειά.

Ένα μικρό δείγμα από τον ζωντανό και χειμαρρώδη θεολογικό του λόγο, σας παρουσιάζω από το δοκίμιο "Χριστός στην Εκκλησία-Λειτουργία. Η Χώρα των Ζώντων-Η Σύναξη της Ορθοδοξίας" :

"....Η Χώρα των Ζώντων δεν είναι νοσταλγία τού παρελ­θόντος. Είναι νοσταλγία έσχατολογική, στραμμένη μπροστά. Ή αρχαία Ελληνική και Ινδική, ή οποιαδήποτε άλλη νοσταλγία, γυ­ρίζει πίσω, στήν καταγωγή, στήν πρώτη εστία. Αυτό προκαλεί πόνο και μας καθυστερεί. Ή ψυχολογία καταπιάνεται πολύ μέ αυτά, και ισχυρίζεται οτι «ερμηνεύει» τον άνθρωπο, άλλα βασικά επι­στρέφει στο παρελθόν και ανασκάβει τό υποσυνείδητο, προσυνεί-δητο, κ.λπ., και έτσι αδικεί τον άνθρωπο. Ό άνθρωπος είναι εκείνο πού θα είναι, περισσότερο άπό αυτό πού είναι τώρα. Είναι δημι­ουργημένος κατ' εικόνα τού Θεού —και συγκεκριμένα κατ' εικόνα τού Χριστού—, γι' αυτό τείνει δυναμικά και ζωτικά προς τό καθ' όμοίωσιν, προς τό πλήρωμα, προς τον έσχατον Αδάμ — τόν Ερχό­μενο έν δόξη Χριστό. Καί, όπως λέει ό Άπ. Παύλος, ό άνθρωπος είναι έσχατολογική ύπαρξη. Ή καταγωγή μας είναι άπό τόν Ουρανό, ή πολιτεία μας είναι στόν Ουρανό, δηλαδή περισσότερο έν τώ Χριστώ, στο μέλλον. "Οπως είπε ό Θεός στο Μωυσή: Κοίταξε, νά φτιάξεις τήν Σκηνή τού Μαρτυρίου σύμφωνα μέ τήν εικόνα πού είδες στο όρος Σινά. Καί τί είχε δεί; Είχε δει τήν μέλλουσα νά έρθει Εκκλη­σία, τήν Σάρκωση τού Χριστού, τό Σώμα τού Θεανθρώπου. Γι' αυτό καί είμαστε νοσταλγοί τού μέλλοντος, τών εσχάτων, πού είναι τό πλήρωμα πού μας τραβάει μπροστά. Βέβαια, στο μέτρο πού αυτά πραγματώνονται μέσα μας, μετέχομε σ' αυτά. Άλλα μέ πί­στη, μέ αγάπη καί ελπίδα τείνομε προς τά έσχατα. Δέν λέει ό Από­στολος ότι ή πίστη είναι ή άγκυρα πού τήν ρίχνομε μπροστά, οπίσω άπό τό τρίτο καταπέτασμα, στόν Ουρανό;....."

You might also like: