Ἡ θεία χάρις σοφίζει τόν ἄνθρωπο πού τήν δέχεται καί τήν ἔχει ἐνεργό μέσα του.

  Ο ΠΑΤΗΡ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

Ἡ θεία χάρις σοφίζει τόν ἄνθρωπο πού τήν δέχεται καί τήν ἔχει ἐνεργό μέσα του.

«Στήν ἀμέσως ἐπόμενη συνάντηση πού εἶχα μαζί του, ἄρχισε νά μοῦ λέει, αὐτελοξεί ὁλόκληρα ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο τοῦ Ἰωάννου τῆς Κλίμακος! Ἦταν καταπληκτικός! Ἡ δέ ἑρμηνεία, πού ἔδιδε, δέν ἦταν μόνον αὐθεντική, ἦταν καί διασταλτική! Ἀπό κάθε λέξη ἔβγαζε καί ἕνα βαθύ νόημα, πού ξεπερνοῦσε κατά πολύ τήν γραμματική της ἑρμηνεία! Ἐγώ, μέ πολύ μεγάλη δυσκολία τόν παρακολουθοῦσα! Ἐάν δέν ντρεπόμουν, θά… τὄβαζα στά πόδια! Καί ἐκεῖνος, σάν νά τό ἔκανε σκοπίμως… ἐξακολουθοῦσε νά μέ βομβαρδίζει μέ ὁλόκληρες περικοπές καί νά δίδει τέτοιες σοφές ἑρμηνεῖες, πού κυριολεκτικά, μέ ἄφηνε ἄφωνο!»⁹.

Ὑπάρχει ἀλληλεπίδραση μεταξύ τῶν μελῶν τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ καί μετάδοση τῆς Θείας Χάρης διά τῆς προσευχῆς.

«Στίς 10 μ.μ. κλείστηκα στό δωμάτιό μου καί ἄρχισα νά προσεύχομαι. Ὅμως, ἀπό τό πρῶτο, κιόλας, λεπτό, ἄρχισαν νά διαπερνοῦν τό σῶμα μου ἔντονα ρεύματα, πού ἄρχιζαν ἀπό τά κάτω ἄκρα καί ἔφθαναν μέχρι τήν κεφαλήν μου και τ’ ἀνάπαλιν (!) , ἐνῶ ἕνα ἰσχυρό ἄπλετο φῶς πλημμύρισε ὅλο τό δωμάτιό μου καί μοῦ ἔδινε τήν ἐντύπωση, ὅτι βρισκόμουν μέσα σέ φλόγες, οἱ ὅποῖες, ὅμως δέν μέ ἔκαιγαν! Στήν ἀρχή τρόμαξα πολύ καί λίγο ἔλειψε νά καταληφθῶ ἀπό πανικό! Ἀμέσως, ὅμως, συνειδητοποίησα, ὅτι ὅλα αὐτά τά φαινόμενα ἀπέρρεαν ἀπό τήν δύναμη τῆς προσευχῆς τοῦ Παππούλη καί ὄχι μόνον ἠρέμησα, ἀλλά καταλήφθηκα ἀπό μία πρωτοφανή ἀγαλλίαση, πού μοῦ ἔδινε τήν ἐντύπωη, ὅτι δέν πατοῦσα καθόλου, στήν γῆ! Ὅλα αὐτά συνεχίστηκαν μέχρι τό τέλος τῆς προσευχῆς. Τήν ἄλλην ἡμέρα, ἡ πρώτη μου δουλειά ἦταν νά ἐπικοινωνήσω μέ τόν Παππούλη. Ἤμουν ἀποφασισμένος νά μήν τοῦ πῶ τίποτε. Ἤθελα πρῶτα νά μιλήσει ὁ Παππούλης. Ἔτσι καί ἔγινε. Μόλις ζήτησα τήν εὐχή του, ὁ Παππούλης, μέ ἰδιαίτερη ἰκανοποίηση καί τρανταχτά γέλια, μοῦ εἶπε: Τρόμαξες ἔ! Καί λίγο ἔλειψε νά τό βάλεις στά πόδια… Ὅμως ἐγώ σέ ἔβλεπα μέσα σέ ἔντονο φῶς, πού πλημμύριζε ὅλο τό δωμάτιό σου καί ἐσύ περιχαρής ἀνέβαινες-ἀνέβαινες σάν νά ἤθελες νά φθάσεις στό Θρόνο τοῦ Κυρίου! Βλέπεις τί δύναμη ἔχει αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ προσευχή; Συνέχισε καί θά μέ θυμηθεῖς. Πράγματι! Τόν θυμᾶμαι. Καί θά τόν θυμᾶμαι ὄχι μόνο σ’ αὐτή, ἀλλά καί στήν ἄλλη ζωή. Γιατί τά φαινόμενα αὐτά, προϊόντος τοῦ χρόνου, ἔγιναν τόσο ἔντονα, ὥστε νά μήν μπορῶ νά τά περιγράψω»¹⁰!

9 Ἀναργύρου Καλλιάτσου, Ὁ πατήρ Πορφύριος, ΣΤ΄ἔκδοσις, Ἐκδόσεις : Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου, Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Ἀθῆναι 2005, σελ. 34-35.

10 Ἀναργύρου Καλλιάτσου, Ὁ πατήρ Πορφύριος, ΣΤ΄ἔκδοσις, Ἐκδόσεις : Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου, Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Ἀθῆναι 2005, σελ. 40-41.

συνεχίζεται...

 

ΠΗΓΗ: Ἀναργύρου Καλλιάτσου, Ὁ πατήρ Πορφύριος, ΣΤ΄ἔκδοσις, Ἐκδόσεις : Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου, Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Ἀθῆναι 2005 

στις 7:00:00 μ.μ.