Τό χάρισμα τῆς προοράσεως

  Ο ΠΑΤΗΡ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

Τό χάρισμα τῆς προοράσεως

«Προχωρώντας, φθάσαμε στή γέφυρα τῆς Κολοκυνθοῦς καί μπροστά στήν ἐκκλησία τῆς Παναγίας τό λεωφορεῖο ἔκανε στάση. Ὁ Παππούλης μέ ρώτησε ποιά ἐκκλησία εἶναι αὐτή; Τοῦ ἀπάντησα τῆς Παναγίας.

• Ἔ, ἄς σέ φωτίσει νά μήν πᾶς ἄδικα στά Καμμένα Βοῦρλα, μοῦ εἶπε. Δέν ὑπάρχει λόγος νά ὑποβληθεῖς σ’ αὐτή τήν ταλαιπωρία, ἀφοῦ ἡ μητέρα σου δέν πρόκειται νά κάνει λουτρά!
• Μά, Παππούλη, ἔχει ἀπόλυτη ἀνάγκη γιά λουτροθεραπεία. Τῆς το συνιστᾶ ὁ θεράπων ἰατρός, της ὁ ὁποῖος τήν παρακολουθεῖ χρόνια. Ἐξάλλου, τήν ἐξήτασε καί τῆς εἶπε ὅτι, ὄχι μόνον μπορεῖ, ἀλλά καί ἐπιβάλλεται νά κάνει λουτρά.
  
• Ἐγώ δέν ξέρω τί σᾶς εἶπε ὁ γιατρός, οὔτε καί τόν γιατρό γνωρίζω. Ἐκεῖνο πού ξέρω, μέ τή χάρη πού μοῦ’χει δώσει ὁ Κύριος, εἶναι ὅτι ἄδικα θά πᾶτε στά Καμμένα Βοῦρλα, γιατί, ἐπαναλαμβάνω, ἡ μητέρα σου δέν θά κάνει λουτρά »¹³.

«Γιά νά μή μακρηγορῶ, ἀναχώρησα γιά τό χωριό καί ἀμέσως τήν ἐπομένη γιά τά καμμένα Βοῦρλα. Φθάνοντας στά Καμμένα Βοῦρλα, ἡ πρώτη μου δουλειά ἦταν νά ρυθμίσω τά τῆς λουτροθεραπείας τῆς μητέρας μου. Πράγματι! Πήγαμε στίς ἐγκαταστάσεις τῶν λουτρῶν καί ἡ λουτρονόμος μᾶς ὑπέδειξε νά περάσει ἀπό τόν γιατρό. Ὁ γιατρός, πού ἐξήτασε τήν μητέρα μου τήν ρώτησε, ἐάν ἔχει περάσει καμμία ἀρρώστεια καί ἐκείνη τοῦ ἀπάντησε, ὅτι ἔχει πάθει γαστρορραγία πρό 8μήνου. Ἡ ἀπάντηση τοῦ γιατροῦ ἦταν κατηγορηματική: Ἀπαγορεύεται νά κάνεις λουτρά! »¹⁴.

«Νά, ξέρεις παιδί μου, ἤθελα νά σοῦ μιλήσω γιά τήν ὑγεία τοῦ πατέρα σου. Γνωρίζεις σέ ποιά κατάσταση εὑρίσκεται; Ἡ κατάστασή του εἶναι περισσότερο ἀπό ἐπικίνδυνη! Θέλει ὁ Θεός καί ζεῖ! Αὐτός τόν κρατᾶ στή ζωή. Ἡ ζωή του κρέμεται ἀπό μιά λεπτή κλωστούλα, πού εἶναι ἕτοιμη νά κοπεῖ. Αὐτό μπορεῖ νά γίνει ἀνά πᾶσα στιγμή. Ἀκόμη καί σήμερα. Καί ἐάν δέν γίνει σήμερα μπορεῖ νά γίνει σέ λίγες ἡμέρες. Ὅταν θελήσει ἡ Κύριος νά τόν καλέσει κοντά του. Γιατί τόν ἀγαπάει πολύ. Εἶναι ἅγιος ἄνθρωπος καί δέν θέλει νά τόν βλέπει νά ὑποφέρει τόσο πολύ. Καί ὁ πατέρας σου ὑποφέρει τρομερά! Μή κοιτᾶς πού δέν σᾶς τό λέει. Δέν θέλει νά σᾶς στενοχωρήσει. Αὐτός εἶναι ὁ λόγος. Στενοχωρήθηκες πολύ. Τό βλέπω. Ὅμως, ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί δέν πρέπει νά στενοχωρούμεθα, οὔτε πρέπει νά μᾶς τρομάζει ὁ θάνατος. Γιατί τί νομίζεις, ὅτι εἶναι ὁ θάνατος; Θάνατος εἶναι τό μέσον, εἶναι ἡ πόρτα πού περνᾶμε στήν αἰωνιότητα! Αὐτός εἶναι ὁ θάνατος. Καί ἀπό τήν πόρτα αὐτή θά περάσουμε ὅλοι. Αὐτό εἶναι τό μόνο βέβαιο. Ἀρκεῖ νά εἴμαστε προετοιμασμένοι. Ὁπότε, κατά τήν ἡμέρα τῆς Κρίσεως, θά βρεθοῦμε στά δεξιά τοῦ Χριστοῦ μας. Ἐκεῖ θά ἀνταμώσουμε ὅλοι καί θά ἀπολαύσουμε τά ἀγαθά τοῦ Παραδείσου. Ἐδῶ δέν ἤρθαμε γιά νά μείνουμε αἰώνια. Ἤρθαμε νά δοκιμαστοῦμε καί νά φύγουμε γιά τήν αἰώνια ζωή. Μή θλίβεσαι λοιπόν, γιά κάτι, πού εἶναι προδιαγεγραμμένο. Αὐτό τό γνωρίζουμε ὅλοι. Καί τό περιμένουμε. Ἀνεξάρτητα ἐάν μερικοί δέν θέλουν νά τό συνειδητοποιήσουν καί λένε: ἐδῶ εἶναι ἡ Κόλαση, ἐδῶ καί ὁ Παράδεισος. Ἄμ, δέν εἶναι ἔτσι. Καί τό ξέρουν καί οἱ ἴδιοι πού τό λένε. Καί κατά βάθος δέν τό πιστεύουν οὔτε οἱ ἴδιοι. Ὅταν, ὅμως, ἔλθουν ἀντιμέτωποι μέ τόν θάνατο, τότε ποιός θά τούς σώσει; Δέν ἔχεις ἀκούσει στόν πρῶτο κίνδυνο πού συναντοῦν, ἀκόμη καί ἐκεῖνοι πού εἶναι, ἤ ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι ἄπιστοι, ποιόν καλοῦν σέ βοήθεια; Δέν φωνάζουν; Θεέ μου! Παναγία μου! Ἥ κάποιον ἅγιον πού θεωροῦν προστάτη τους; Τώρα, θά μοῦ πεῖς, γιατί σοῦ τό εἶπα; Ἔ, νά εὐλογημένε, σέ ξέρω πόσο εὐαίσθητος εἶσαι καί θέλησα νά σέ προετοιμάσω… Πήγαινε, τώρα, στό καλό καί ἐγώ θά κάνω προσευχή, γιά νά σέ ἐνισχύσει ὁ Κύριος. Καί κοίταξε, Μήν πεῖς τίποτα στον πατέρα σου, οὔτε σέ κανέναν ἄλλον ἀπό τούς δικούς σου. Γιατί εἶσθε ὅλοι, πού νά σᾶς πάρει ἡ εὐχή, ὑπεραευαίσθητοι… »¹⁵.

13 Ἀναργύρου Καλλιάτσου, Ὁ πατήρ Πορφύριος, ΣΤ΄ἔκδοσις, Ἐκδόσεις : Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου, Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Ἀθῆναι 2005, σελ. 58.

14 Ἀναργύρου Καλλιάτσου, Ὁ πατήρ Πορφύριος, ΣΤ΄ἔκδοσις, Ἐκδόσεις : Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου, Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Ἀθῆναι 2005, σελ. 59.

15 Ἀναργύρου Καλλιάτσου, Ὁ πατήρ Πορφύριος, ΣΤ΄ἔκδοσις, Ἐκδόσεις : Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου, Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Ἀθῆναι 2005, σελ. 65-66.

συνεχίζεται...  

ΠΗΓΗ: Ἀναργύρου Καλλιάτσου, Ὁ πατήρ Πορφύριος, ΣΤ΄ἔκδοσις, Ἐκδόσεις : Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου, Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Ἀθῆναι 2005