Σύμφωνα με τον Ιερό Χρυσόστομο υπάρχουν δύο δάσκαλοι στη ζωή μας, που μας οδηγούν στη Θεογνωσία. Ο ένας είναι η κτίση και ο δεύτερος η συνείδηση. Ακολουθεί απόσπασμα ομιλίας του Ιερού Πατρός που εκφωνήθηκε για πρώτη φορά εν Αντιοχεία το έτος 387 μ.Χ., κατά τη περίοδο του Πεντηκοσταρίου.
«Αναζητούσαμε πως ο Θεός από την αρχή προνοούσε για το γένος μας και πως
μας δίδαξε εκείνα που μας συμφέρουν, αν και ούτε γράμματα υπήρχαν ούτε
Γραφές είχαν δοθεί, και δείξαμε ότι μας οδήγησε στη Θεογνωσία του με τη θέα της κτίσεως. [...]Ένας λοιπόν είναι ο τρόπος της γνώσεως του Θεού, αυτός που κατορθώνεται μέσω όλης της κτίσεως· και άλλος, όχι κατώτερος από αυτόν, εκείνος που επιτυγχάνεται με τη συνείδηση,
που κι αυτόν τον αναφέραμε τότε όλον με περισσότερα λόγια, δείχνοντας
πως είναι αυτοδίδακτη σε μας η γνώση των καλών και των όχι καλών, και
πως μέσα μας μας τα υπαγορεύει όλα αυτά η συνείδηση. Γιατί οι δύο αυτοί
δάσκαλοι μας δόθηκαν από την αρχή, η κτίση και συνείδηση, και, χωρίς
κανένας από αυτούς να βγάζει φωνή, δίδασκαν τους ανθρώπους.
Γιατί
και η κτίση, κάνοντας τον θεατή να εκπλήσσεται με τη θέα, οδηγεί καθένα
που την βλέπει στο θαύμα του Δημιουργού της, και η συνείδηση ηχώντας
μέσα μας, μας υπαγορεύει όλα όσα πρέπει να πράξουμε και τη δύναμη αυτής
και την απόφαση της κρίσεως της την αντιλαμβανόμαστε από την όψη των
πραγμάτων. Γιατί, όταν εσωτερικά μας κατηγορεί για αμαρτία, διαταράσει
εξωτερικά το πρόσωπο μας και μας γεμίζει με πολλή λύπη. Επίσης μας κάνει
ωχρούς και φοβισμένους, όταν συλληφθούμε για κάτι το πολύ αισχρό, και
τη φωνή της βέβαια δεν την ακούμε, όμως από την έκφραση του προσώπου
βλέπουμε τη δυσφορία που υπάρχει μέσα μας».
Ιωάννου Χρυσοστόμου έργα, ΕΠΕ, 8Α, σελ.15-21
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου